Het ruiterstandbeeld van koningin Wilhelmina

Amsterdam staat niet bekend om beelden, maar we staan hier bij dit ruiterbeeld van een jonge Wilhelmina met een hoed op, zittend op een paard met de teugels in haar handen, in amazonezit. Twee jaar nadat Wilhelmina overleed nam het Contactorgaan van Vrouwenorganisaties in Amsterdam initiatief tot dit beeld, dat uiteindelijk gemaakt werd door Theresia van der Pant. Het was de bedoeling dat Wilhelmina als oorlogsvorstin zittend achter de microfoon het volk toesprekend, zou worden weergegeven. Maar daar zag Van der Pant niets in. Ze koos voor een beeld van een jonge Wilhelmina te paard, maar vanwege technische problemen moest ze het paard statischer vormgeven dan ze wilde. Dit gaf het beeld, dat in 1972 werd neergezet, een minder dynamisch uiterlijk dan beoogd.

Een ander opvallend detail is dat koningin Juliana de kleding koos die Wilhelmina in het beeld draagt. Ze vond dat haar moeder in het beeld moest verschijnen in de statige koninklijke mantel. Het standbeeld kreeg hierdoor een koninklijke uitstraling, maar dit maakte het beeld minder populair bij het publiek. Veel Amsterdammers vonden het beeld te formeel en onpersoonlijk, en het statige karakter werd als afstandelijk ervaren.

Naast het standbeeld van Wilhelmina, zijn er in Amsterdam meer beelden van leden van het koninklijk huis te vinden. Op het Emmaplein staat een beeld van koningin Emma, en op de Prins Hendrikkade prijkt een standbeeld van Prins Hendrik. In Amsterdam Nieuw-West is er zelfs een buste van koning Willem-Alexander te vinden. Deze beelden weerspiegelen de historische band tussen het koningshuis en de stad. Amsterdam, als hoofdstad, herbergt beelden van diverse koninklijke figuren om de symbolische relatie tussen de stad en de monarchie te benadrukken.

‍

‍